Dit schip is door Pieter *1874 gekocht op een openbare veiling ten behoeve van zoon Hendrik (Henk) Harber *1902. Zoon Henk telegrafeerde een adviesbod, maar dat kruiste een telegram van Pieter. Het bod van Pieter lag een paar duizend gulden hoger. De koopprijs kwam op 39000 duizend gulden. Het schip was betrekkelijk nieuw, maar zeer verwaarloosd. De naam "Markab" had het schip bij de aankoop reeds. De naam is Arabisch voor "schip". Door het kadaster wordt als datum van aankoop aangehouden 30 april 1929. De omschrijving van het schip in het kadaster luidt: "stalen motorzeilschip, ingericht als vrachtschip voor koopmansgoederen, hebbende een dek, twee masten, voortbewogen door een Kromhoutmotor van 100 P.K., bestemd voor de vaart ter zee". Het is gebouwd in 1926 op de Noord-Nederlandsche Scheepswerven te Groningen.

Aankoop

Aankoop vond waarschijnlijk plaats in voorjaar 1929. Volgens Jaarboek 1929 van Moorman was W. Slierenberg eigenaar op 1 januari 1929. De vroegst bekende foto van de Markab dateert van 20 mei 1929.

"Familie"-schip

Het schip stond weliswaar op naam van H.H. de Leeuw van Weenen, maar er werd gevaren voor rekening van vader Pieter. Dat de onderneming bleek te renderen, 24% op het geïnvesteerde kapitaal (naar berekening van Henk), zal bijgedragen hebben tot het latere besluit om een nieuw schip (de Constant) te laten bouwen.
De gebroeders vormden, in wisselende samenstelling, de bemanning, aangevuld met anderen. Steeds diende ook hulp op de Azolla aanwezig te zijn. (Er is een reeks van briefkaarten ondertekend met "Henk en Piet"; er is een "fotograaf"-foto van Henk, Teun en Piet in het donkere pak - als bemanning van de Markab?)
Zus Jacomina Johanna had een zeer werkzaam aandeel gehad in het schoonmaken, na de aankoop, van het verwaarloosde schip. Het leverde een complement op van een Engelse loods die het schip in zijn verwaarloosde toestand had gekend.

Hoe lang was het schip in de familie?

JJ: 2,5 jaar; HH: 2 jaar;
De eerste foto van de Markab dateert van 20 mei 1929;
Briefkaarten ondertekend met "Henk en Piet" zijn er vanaf juli 1929 tot augustus 1930;
In 1928 voer HH op de Flying Dutchman; de eerste reis van de Constant was najaar 1932; tussen de Markab en de Constant heeft HH op andere schepen gevaren. Doorgegeven is bijvoorbeeld enkele maanden op de Joma tijdens de bouw van de Constant

De motor

De motor was een gloeikop 2-cilinder diesel van Kromhout. Bij aankoop bleek - raadselachtig - een emmer met nieuwe gloeideksels in de machinekamer te staan. Het bleek later nodig iedere 24 uur een deksel te vervangen: na 48 uur was een deksel doorgebrand.
De lagers (van de opgevoerde gloeikop Kromhoutmotor) liepen gemakkelijk warm; dat betekende intensief opletten op warm lopende lagers en in iedere haven veel werk om de lagers weer glad te maken.
Door nauwkeurig bijhouden van olieverbruik bleek bij een belasting van 70% voor de motor de grens wel bereikt.
De opvarende gebroeders schreven eens aan de familie dat aan boord mond en klauwzeer was uitgebroken: "mondzeer" omdat het brood op was en ze op harde zeebeschuiten waren overgestapt, "klauwzeer" vanwege de hete motor wast steeds zo snel mogelijk weer een nieuw gloeideksel ingebouwd moest worden.

Een kok

Een Duitse jongeman uit Hamburg (op voorspraak van zijn moeder die probeerde haar zoon te laten deugen?)
Op een reis boven Schotland langs, verdween de kok in Sunderland, met het geld voor de proviand. Later bleek dat hij een nieuw pak had gekocht; zij oude spullen liet hij aan boord bezorgen.
In de volgende haven kwam het bericht dat de voortvluchtige kok ingerekend was. Zijn moeder heeft later de ontvreemde som terugbetaald.

Verkoop

Doorgegeven is dat de Markab ca 2 jaar in de famiie is geweest en tegen het einde van 1931 verkocht zal zijn. Dat klopt in ieder geval met de aantekeningen in Moorman's Jaarboeken. Zowel per 1 jan. 1930 als per 1 jan. 1931 staat H.H. d Leeuw van Weenen genoteerd als eigenaar. In de Jaargids van 1932, met de stand per 1 januari 19932, komt de Markab niet meer voor.

De Markab is verkocht naar Frankrijk voor vaart in de Golf van Biscaje. Door kapseizen is het schip een jaar later vergaan.
De gebroeders (wie allemaal?: Henk, Piet, Teun?) hebben het schip naar St. Malo gebracht, bij die gelegenheid vakantie gehouden en zijn toen ook in Parijs geweest.

Briefkaarten verzonden vanaf de Markab

(uit verzameling JM van Zoelen-dLvW en verzameling Harry Steenstra - alleen ingekorte tekst)

Van de volgende kaarten is het niet duidelijk of deze nog vanaf de Markab verzonden zijn

------------------------------------------------------------------
Kaart: (aan oom Hendrik Steenstra) 18 Sept. 1930 (?), Berwick:

Gisteravond hier goed aangekomen na een ruwe reis, worden morgen leeg, weten nog niet waarheen. Vaders brief heb ik hier ontvangen.

(Hendrik)
------------------------------------------------------------------

Dhr. J.J. van Zoelen
(...)
Amersfoort

Sunderland 17 Oct. 1930

Beste Zus Zwager enz.

Je brief te Pirth ontvangen waarvoor veel dank ook voor die andere paperassen, hoewel ik daar niet veel aan heb. Wij zijn l.l. Woensdag te P. leeg geworden en moeten op de Humber weer kolen laden naar Wyck on F"hr maar we zijn erg onfortuinig met het weer. De vorige reis zijn we er maar weer raar door geboemeld en slecht opgeschoten. Een hele week werk gehad. Nu met de leege schuit wil het ook al niet. Gisteren moesten we schuil zoeken tusschen de Farn eilanden en vandaag moesten we weer terug hier naar toe en we hebben nog 100 mijl voor de boeg. Enfin we hebben de helft.

Veel Hartelijke groeten van ons.
(Henk)
-----------------------------------------------------------------

Dhr. J.J. van Zoelen
Javstraat 21,
Amersfoort

Bridlington 19-10-30

Beste allemaal,

Te Sunderland vergat ik om die andere kaart te posten en nu doe ik er nog maar een bij. Gistermorgen vertrokken we van Sunderland maar moesten na de middag weer terug naar Whitby baai, daar hebben we ook vannacht gelegen tusschen hooge bergen. Vanmorgen weer tamelijk goed weer en dachten de Humber wel te krijgen maar mis hoor, we moesten wel weer hier binnenlopen en het is weer vliegend weer. Nu nog 35 mijl naar de Humber, dus het schiet al op. we zijn nou zoo'n beetje aan 't Beltvaren op de Noordzee, we krijgen wel een beetje van de kust te zien hier, we kruipen steeds onder 't walletje langs, totdat het lagerwal wordt en dan kruipen we weer een gat in, 't is wel spannend. Tabe hoor

(Henk)