Pieter Cornelis

Pieter Cornelis (Piet) komt uit de tak Cornelis *1846:

3 Pieter Cornelis de Leeuw van Weenen, geboren te Gent (B) op 23 september 1939, zoon van Jacobus Hendrikus de Leeuw van Weenen en Christina Margaretha Besjes.
Voer op de 'Spes Nostra' en op de coaster 'Eben Haezer'. Kapitein in 1966 van de Ina.

Hij is getrouwd te Rotterdam op 7 november 1968 met Niesje (Nies) Gort, geboren te IJsselstein op 31 december 1946, dochter van Gerrit Gort en Gerrie Lenten.

Uit dit huwelijk:
1 Esther Monique de Leeuw van Weenen, 1969
2 Johannes Marinus (Marnix) de Leeuw van Weenen, 1972
3 Deborah de Leeuw van Weenen, 1977

 

Piet schrijft hieronder zelf het verhaal van de familieschepen:

Beste Jan

Ik begon na LTS op de Spes Nostra in 1954 toen de motor 200 pk mwm net ingebouwd was. We voeren toen met pa, ma, Chris, Elly en ik op het kempenaartje, dus goed bemand. Chris ging in 1956 naar de donauland en voer bij ome Cor de Leeuw van Weenen aan boord en ging het grote geld verdienen. Ik moest tot 1958 aan boord blijven en voer nog even op de s.s. Panta Rhei van Volker (1350 ton) tot ik in dienst moest in mei 1959. In november 1960 kwam ik eruit en voer nog even bij broer Chris op de Siny in de bieten tijd. Op de laatste reis van de Spes Nostra in de bietentijd brak de krukas (te lichte fundatie?? Maar meerdere krukassen braken toen?? En toen wij samen de Siny en de Spes Nostra naar een grintgat te Wesel opvoeren (de motor van Spes Nostra was bij Gosau eruit gehaald, er was zogenaamd geen krukas beschikbaar, achteraf zat de krukas in het lager zei een duitse monteur maar ja…..) moest de modag van de siny er behoorlijk tegen aan (wellicht voor het eerst van zijn leven??) tot ook daar alle lagers vastliepen.


Toen was de pech compleet. Enfin pa verkocht de Siny (voorjaar 1961) en de Ina werd gekocht (Ina, lekker kort naampje, want Spes Nostra gaf veel moeilijkheden in Duitsland. Moeder heette Christina en onze jongste zus Ina dus..)

Pa en ma en zusjes Klarie en Ina en ik op De Ina, en broer Chris met jongere broer Geert op de Spes Nostra.
Ik bleef aan boord tot eind 1963 en werd in 1964 schipper op de Kathy van Maas te Antwerpen.
In 1965 op De Wilan van Suiker en na een jaar op de Mercurius van Van Santen.
Tenslotte in 1966 op de Ina, want pa ging aan de wal voor de 2 jongste die op het internaat niet konden wennen of kon pa er niet meer tegen??
De Ina verkocht ik in 1974 (domste wat ik ooit gedaan heb (2 jaar later 2 ton meer waard) en ik kocht een kustertje de oude Rosa B van Broekmeulen die toen in handen was van de Zeeuw en Volker en Intervolzee heette (dit kustertje was 650 ton 49,5 lang en voorzien van 545 vm deutz van 350 pk) .

Ttja we voeren met de Ina veel in de Hamburg vaart en ook ik moest, zo nodig (1975) een kustertje kopen omdat de meeste de boel gingen aanpassen en als binnenschip verder voeren. Op de Eben Haezer hebben we de eerste jaren los gevaren maar gauw in de gaten dat time charter beter is. Zo hoef je niet achter je geld aan terwijl je klem aan boord zit. We kwamen in time charter op de Seine terecht. We voeren veel graan naar Engeland maar de kinderen moesten ook naar een internaat, dus zijn we langzaam via kennissen in de Humber vaart terecht gekomen en kwamen zo meer in Nederland en Noord Duitsland.
Zo zagen we de kinderen vaker. In 1982 hebben we het schip verkocht aan de charteraar.
Ik verhuisde naar de wal wegens mijn kinderen en kwam op 1985 op het opleidingsschip Hollands Glorie.





tot ik op 1-1-2000 met pensioen ging. Heb nu alleen nog een jacht: de Vrouwe Niesje.

gr Nies en Piet